Geschiedenis Zwitserse Witte Herder

Op een tentoonstelling in Hanover in 1882 worden twee duitse herdershonden voorgebracht. De grijswitte reu Kirass en de zuiver witte reu Greiff. De witte Greiff werd geboren in 1879. Het was een herder met staande oren en een stockharige witte vacht. Greiff - voor zover tot op heden beekend - is de eerste witte duitse herder, of in elk geval de eerste die op een tentoonstelling te zien was. Hij is de grootvader van de allereerste duitse herder in het stamboek, Hector Linksrhein. Deze Hector werd door zijn eigenaar, Ritmeester Von Stphanitz, omgedoopt tot 'Horand von Grafrath'.

Het witte gen zit in het duitse herder ras en vroeger was het heel normaal als er een witte pup werd geboren in een nestje Duitse Herders. Zelfs nu gebeurt dit nog, maar door selectief fokken is het zeer zeldzaam geworden. Wel wordt nog steeds op beperkte schaal met witte duitse herders gefokt, maar wit wordt binnen het ras als ongewenste kleur beschouwd. Zo rond het midden van de 20ste eeuw was er heel veel vraag naar duitse herders, waardoor ook de fokkerij grote vormen aannam. Er was echter in die tijd nog nauwelijks sprake van een verantwoord fokbeleid en dus ontstonden er al snel problemen binnen het ras. Helaas ging men zich daardoor focussen op de witte herder.

De witte variant werd de zondebok en al gauw bestempeld als de vijand van het ras. Witte duitse herders werden in 1959 bestempeld als albino's en er werd een dringend advies gegeven deze honden niet meer te gebruiken voor de fokkerij. Deze wijziging in de rasstandaard heeft er toe geleid dat witte pups in Europa direct uit het nest werden verwijderd. 'Dankzij' deze maatregel is het destijds bijna gelukt deze prachtige honden compleet van de wereld te laten verdwijnen.

Gelukkig was men in Amerika en Canada niet zo kortzichtig. In 1964 werd in Amerika de eerste Witte Herder Club opgericht en wilde men deze witte honden redden van de ondergang. Dit was de feitelijke eerste aanzet tot het ontstaan van het nieuwe ras. Ondanks de nog steeds heersende discriminatie, werden de witte herders toch populair, dit mede dankzij o.a. de filmindustrie. Er zijn veel films gemaakt met witte herders in de hoofdrol. De bekendste was toch wel White Shadow Chinook (uit de kennels van Dorothy Crider). Ook kreeg het ras bekendheid door de tv-schow van het echtbaar La Lanne met de honden Happy en Smiley. De fokkerij kwam weer volop op gang, niet alleen in Amerika, maar ook in Canada.

In 1967 neemt de zwitserse Agatha Burch haar witte herder Lobo White Burch vanuit Amerika mee naar Zwitserland. Daarna importeert ze een witte herder uit Engeland: White Lilac of Blinkbonny. Uit het eerste nestje van Lobo en Lilac haalt de Zwitser Kurt Kron een pup. In de kennel von Kron wordt uit deze hond Champion von Kron geboren. Deze wordt gekocht door Martin Faustman in Duitsland. Champion von Kron is een stockharige reu die door zijn grote aantal nakomelingen niet meer weg te denken is uit de Europese fokkerij.

In Nederland importeren de families Timmermans en Jan Jansen de eerste witte Herders. De hieruit geboren pups worden door verschillende clubs geregistreerd, wat een rommelig geheel met zich mee bracht. De registratie wordt gedaan onder de rasnaam Amerikaanse Canadese Herder. In 1988 wordt eerste Nederlandse Witte Herder vereniging opgericht, WHCN (Witte Herder Club Nederland). En in hetzelfde jaar ziet ook een tweede vereniging het levenlicht, de ACWSR (Amerikanische Canadesische Weisse Schäeferhunde Rasse Verein), een zustervereniging van de Duitse rasvereniging. De witte herder blijkt een geliefde hond in Nederland en beide verenigingen mogen zich verheugen over een groot ledenbestand en een bloeiende fokkerij. Uiteindelijk besluit men een gezamenlijke vereniging te beginnen, de Witte Herder Vereniging Nederland (heet vandaag de dag Zwitserse Witte Herder Vereniging Nederland = ZWHVN). In navolging van Zwitserland besluit de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland in 1993 de witte herder op te nemen in het VR (Voorlopige Registratie) als Amerikaanse-Canadese Witte Herder. In 1999 wordt het ras als 'Witter Herder' nationaal erkend en onder deze naam geregistreerd. De witte herder mag weer verschijnen op tentoonstellingen. Zwitserland is als land van herkomst benoemd en het ras gaat nu Zwitserse Witte Herdershond heten. De Zwitserse rasstandaard is inmiddels aangepast en wordt ook in Nederland ingevoerd. In 2002 komt dan eindelijk de felbegeerde (voorlopige) FCI erkenning. Ook is er inmiddels een aantal officiële en zeer bekwame keurmeesters opgeleid en beëdigd. De witte herder is weer op de kaart gezet !

Voor de FCI erkenning zijn 8 bloedlijnen nodig, in 2002 zijn de bloedlijnen uitgezocht en ingediend bij de FCI. De erkenning van het ras onder de naam Zwitserse Witte Herder is een feit. Zwitserland wordt officieel het moederland van het ras.